19.7.06

Een ongeluk zit in een klein hoekje.

Dat blijkt ook weer uit volgende waar gebeurd verhaal.
Op zondagmorgen werd door mam altijd de voorbereidingen gedaan voor de dag erna namelijk de maandag 'wasdag'. Dat hield in dat ze de teilen en ketels met water gevuld in de schuur klaarzette, bestemd voor het weken en het spoelen van de was. Dan kon ze 's ochtend samen met tante Mia uit Heytse meteen aan de slag. Zo op ook die bewuste zondagmorgen was dat het geval. De tuinslang die aan de kraan van de achterkeuken gekoppeld werd en het water zo naar die ketels en teilen leidde. Dat was een praktische manier om het water erin te krijgen en het bespaarde veel gesjouw. Een groot nadeel was echter dat de deur van die schuur niet helemaal afgesloten kon worden., want die tuinslang moest daar door binnen. Omdat het nogal een tijd duurde voordat zo'n ketel gevuld was, ging mam tussendoor nog even iets anders doen.Henk was met Hans (bijnaam Nolletje toen ongeveer 2 jaar oud) even met zijn scooter een eindje rijden, dat was voor beiden een feest. Na deze rit heeft Henk, Hans veilig over het houten poortje gezet en is verder gaan toeren. Toen Henk weer terug kwam, was Hansje even niet te vinden. Er ontstond paniek. Overal zoeken en zoeken en waar troffen we hem aan? In de schuur ondersteboven in de teil met water. Mam is toen met alle krachten en moed die ze nog had, naar de buren gerend om de dokter te bellen (wij hadden toen nog geen telefoon). De dokter is meteen gekomen en heeft hem samen met pap (die ook heel gauw is opgeroepen, hij was een potje kaarten bij Sjrake) in allerijl naar het ziekenhuis gebracht. Mam riep steeds: Oos Hansje is dood, wae hubbe gein Hans mieer . Dat was me wat. Er volgden zeer spannende uren, voor ons allemaal. Herhaalde keren is naar het ziekenhuis gebeld door Sjaak Frenken (toen de baas van Henk) hoe het met Hans gesteld was. Dit ongeluk gebeurde rond twaalf uur 's middags en 's nachts rond 5 uur moet hij bijgekomen zijn en heeft toen nog een korte tijd in het ziekenhuis moeten liggen. Maar Henk, die zat met een groot schuldgevoel, omdat hij Hans achter de poort had gezet en toen is weggereden. Toen hij het bericht hoorde, dat het met Hans de goede kant op ging, werd dat gelukkig een heel stuk minder.Zo zie je maar weer, een ongeluk zit in een klein hoekje.
Riny